Gepost op 2006-11-19
Vanavond loopt op de VRT (Canvas) de televisiereeks Marathon ten einde. Je zou Coach Paul en Koen Fillet als mediawinnaars kunnen beschouwen. Een nieuw programma over de beklimming van de Mont Ventoux is onvermijdelijk.
Maar wie is tijdens de zes afleveringen van Marathon het meest in beeld geweest? Goed gezien, het logo van Nike! Een deel van de eerste aflevering is trouwens opgenomen in de vestiging van Nike in Laakdal.
Zoals elke marathonloper komt ook Nike van ver. Bijna dertig jaar geleden moest Nike een kwart van zijn werknemers ontslaan en waren de aandelen van het bedrijf niet erg veel waard. Tot Scott Bedbury in 1988 de campagne Just Do It lanceerde.
De slogan is een vondst van Dan Wieden (Wieden+Kennedy):
"According to company legend, it came out of a meeting in 1988 between Nike and the advertising agency Wieden and Kennedy, in which Dan Wieden reputedly said: You Nike guys, you just do it." (Bron: Eurozine)
De boodschap voor de werknemers van Nike?
"What's past is past. We know what we have to do. Let's just go get it done. Let's kick some ass."
De externe boodschap past bijna dertig jaar later perfect bij een programma zoals Marathon:
"Everyone wanted to be in better shape, to take more control of their lives. We just gave them a little encouragement. For women the campaign was especially powerful. Through the same campaign we demonstrated that we respected what it was like to be a working woman with a lazy husband, a lazy boss, perhaps with kids in daycare and no time to work out. Nike's "empathy" print campaign reached out to them, acknowledged them with a wink as if to say, Hey, we know life's tough. But we understand the challenge you're up against, and we think that getting in shape might be part of the solution. That's a long-winded way to explain some of the creative strategy behind it, but that's in essence how the campaign became one of the most powerfuland subtlemessages in corporate history."
Bedbury weet ook nog dat een andere slogan het niet haalde:
"Nike already had an internal line, "There is no finish line"but it lacked empathy. It also said, "you can never stop" which could evoke depressing images depending on how you viewed it."
Bron: Tom Peters en zijn boek Design.